ریسک زدایی دقیقاً همان چیزی است که به نظر می رسد، از بین بردن ریسک از تجارتمان باشد. به عنوان مثال، اگر شرکت شما یک مشتری داشته باشد که ۵۰ درصد از درآمد شما را تشکیل می دهد و می توانید با افزایش درآمد از سایر مشتریان آن را به ۲۰ درصد کاهش دهید، ریسک شرکت خود را کاهش داده اید، زیرا کمتر به یک مشتری وابسته هستید.
اگر از روز اول شروع به رهایی از خطر کنیم، چه می شود؟
پس از اینکه طی شش سال گذشته صدها کارآفرین وارد برنامه بورسی شدند که منجر به تولد غول‌ها شد، به نظر می‌رسد، مسیری با کمترین خطر برای ایجاد شرکت‌هایی با ارزش بالا وجود دارد. این رویکرد توسط هزاران کارآفرین انجام می‌شود، اما کارآفرینی بدون ریسک بندرت مورد بحث قرار می‌گیرد. کم خطرترین مسیر در سه مرحله بطول می کشد که بدین این صورت است:
۱. راه اندازی یک کسب و کار کوچک، مشکلی را که شرکت های بزرگ دارند،حل می کند:
اورن اوزکایا این را درک می کند. در سال ۲۰۱۳، او یک شرکت مشاوره به نام Supply Chain Wizard را در خارج از پرینستون، نیوجرسی راه اندازی کرد که پس از تصویب قانونی که به سطوح جدیدی از شفافیت و مدیریت داده ها در صنعت داروسازی نیاز داشت، به صنعت داروسازی خدمت کرد. وقتی این اتفاق می افتاد، هر شرکت کوچکی که می توانست به یک شرکت بزرگتر کمک کند تا این نیاز جدید را برطرف کند، یک جلسه و احتمالاً مشتری خواهد داشت.
۲. مشتری شما بزرگترین شرکت در جهان است: دولت فدرال ایالات متحده:
دولت‌ها مسئول راه‌اندازی هزاران تلاش کارآفرینی هستند، تا حدی به این دلیل که پرداخت‌کنندگان بزرگی هستند. وقتی تیمی از مهندسان را برای اجرای یک پروژه دولتی استخدام می‌کنید، یکی از معدود ریسک‌هایی که باید متحمل شوید این است که هزینه ها را در مدت زمان کمی بین زمانی که باید حقوق آن مهندسان را پرداخت کنید تا زمانی که مشتری دولتی شما پرداخت می‌کند، مدیریت کنید. جر سیمپسون که فروشگاه توسعه نرم‌افزار Kitewire را در ویرجینیای شمالی اداره می‌کرد، بیشترین طرف حسابش دولت فدرال بود. او می‌گوید که مشتریان او، مشتریان ایده‌آلی از آژانس‌هایی مانند FBI و نیروی دریایی ایالات متحده بودند، زیرا آن ها «پاسخگوی ریسک‌های تجاری بودند».
۳. دولت فدرال منابعی را برای کمک به شما در ایجاد ارزش فراهم می کند:
راب هراب، مدیر عامل شرکت VRC Metal Systems در داکوتای جنوبی، یک خلبان نیروی هوایی بود و قبل از بازنشستگی در سال ۲۰۰۷ به درجه سرهنگ دومی رسید. او در حین خدمت در ارتش، با نوع جدیدی از دستگاه جوشکاری مواجه شد که در ابتدا برای میدان جنگ طراحی شده بود. زمانی که راب نیروی هوایی را ترک کرد، کسب و کاری پیرامون این فناوری جدید راه اندازی کرد. دولت نه تنها او را به تجاری سازی این فناوری تشویق کرد، بلکه اولین قراردادهایش را برای تعمیر و نگهداری هواپیما در پایگاه های نیروی هوایی به او داد.
نویسنده: لوئیس شیف
مترجم: سید مسلم یگانه
منبع: فوربس
